در اصل فعل امر از ’هش داشتن’ است اما به صورت اسم مصدر به کار میرود، مانند خبردار.
- هش دار دادن، خبر کردن. متوجه ساختن.
رجوع به هش داشتن شود
در اصل فعل امر از ’هش داشتن’ است اما به صورت اسم مصدر به کار میرود، مانند خبردار.
- هش دار دادن، خبر کردن. متوجه ساختن.
رجوع به هش داشتن شود